เราต้องอยู่เพื่อทดแทนคุณแผ่นดิน ตายเพื่อแผ่นดินเกิด

Administrator Thu Mar 19, 2009 4:36 pm

“เราต้องอยู่เพื่อทดแทนคุณแผ่นดิน ตายเพื่อแผ่นดิน” ลุงสิทธิ์เคราขาว ผู้ยอมอุทิศชีวิตเพื่อแผ่นดินเกิด

สุเมธ ปานเพชร
เลขา เกลี้ยงเกลา
สถาบันข่าวอิศรา สมาคมนักข่าวนักหนังสือพิมพ์แห่งประเทศไทย

เราต้องอยู่เพื่อทดแทนคุณแผ่นดิน ตายเพื่อแผ่นดินเกิด M2

โปสเตอร์ภาพของชายวัยกลางคน เส้นผมและหนวดเคราสีขาวตามตัวมีร่องรอยแผลเป็นจากกระสุนปืนถึง 4 จุด พร้อมข้อความ“ผมไทยพันธุ์แท้ สู้สู้ไม่หนี ไม่ทิ้งถิ่น ทำดีเพื่อในหลวง” “จะสู้แบบตัวตาย หรือจะตายแบบไม่สู้ ถ้าไม่สู้ คนต่อไปอาจเป็นคุณ” พร้อมชื่อและสมญานามลงท้ายข้อความว่า “ลุงสิทธิ์ เคราขาวสายเลือดนายจันทร์หนวดเขี้ยว” ที่ติดอยู่ข้างฝาร้านขายของชำแห่งหนึ่งในเขตอำเภอเมืองจังหวัดยะลา ทำให้เกิดความสนใจระคนสงสัยในตัวชายคนนี้ ว่าเขาเป็นใคร รอยกระสุนบนร่างกายเขามาจากไหน และข้อความที่ระบุอยู่ในโปสเตอร์แผ่นนี้ต้องการบอกอะไร

“ศุนย์ข่าวอิศรา” พยายามหาเบอร์โทรศัพท์ติดต่อเพื่อไปเจอพูดคุยและถามถึงที่มาที่ไปทั้งหมดจากปากของชายผู้นี้ที่เป็นเจ้าของสวนผลไม้ ซึ่งครั้งหนึ่งเคยตกเป็นเหยื่อของสถานการณ์ความไม่สงบถูกคนร้ายลอบยิงจนอาการสาหัส เคยคิดจะฆ่าตัวตายหลังจากที่ตัวเองถูกยิง แต่หลังจากรักษาตัวเสร็จได้กลับมาใช้ชีวิตตามปกติเขาไม่ได้ย้ายออกจากพื้นที่ ตรงกันข้ามเขากลับประกาศตัวจะต่อสู้และไม่ยอมเป็นเหยื่อของกลุ่มความไม่สงบอีกต่อไปจนได้รับความชื่นชมจากหลายคน

เราต้องอยู่เพื่อทดแทนคุณแผ่นดิน ตายเพื่อแผ่นดินเกิด M1

เราต้องอยู่เพื่อทดแทนคุณแผ่นดิน ตายเพื่อแผ่นดินเกิด M1

ชายผมขาวในวัย 61 ปีท่านนี้ชื่อนายประสิทธิ์ ทองใส หรือ "ลุงสิทธิ์"ที่หลายคนเรียกติดปาก เป็นเกษตรกรที่มีสวนผลไม้ของตนเองอยู่ในพท. ต.สะเตงนอก อ.เมือง ยะลา เคยถูกลอบยิงขณะเดินทางมาเข้ามายังสวนของตัวเอง จากน้ำมือของกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบ เมื่อวันที่ 27 กันยายน 2548 จนได้รับบาดเจ็บสาหัส

ลุงสิทธิ์ เล่าย้อนเหตุการณ์ในวันที่ถูกลอบยิงว่า มีข่าวออกมาคนร้ายจะยิงคนไทยพุทธในพื้นที่แถบที่เขาทำสวนเวลาไปไหนมาไหนต้องระวังตัวตลอด เพราะ 3 เดือนก่อนที่เขาจะถูกยิงมีตำรวจคนหนึ่งที่รู้จักกันดี ถูกคนร้ายยิงเสียชีวิตบนถนนเส้นนี้มาแล้ว สุนัขที่เขาเลี้ยงไว้ที่สวนถูกลอบวางยาจนตายมาหลายครั้งแล้วทำให้คิดว่าตัวเองคงต้องตกเป็นเป้าหมายของคนร้ายแน่ๆ

จนกระทั่งวันเกิดเหตุ ขณะกำลังขับรถจักรยานยนต์พ่วงข้างเพื่อเข้ามายังสวนผลไม้ ได้มีรถจักรยานยนต์คันหนึ่ง มีชายวัยรุ่นมา 2คนขับมาด้วยความเร็วตามหลังมา เขาจึงหันไปดูและลดความเร็วลงเพื่อระวังตัวและเตรียมพร้อม

“ผมคิดในใจตัวเองว่า ถนนเส้นนี้คงเป็นแดนประหารผมแน่เลยแต่รถจักรยานยนต์คันนั้นก็ผ่านไป ยังไม่ทันพ้นช่วง 1 เสาไฟฟ้าก็มีรถจักรยานยนต์อีกคันขับตามหลังมา ห่างจากผมประมาณ 200 เมตร ผมจึงหันกลับไปดูอีกครั้ง เห็นชายวัยรุ่น 1 คนขับรถจักรยานยนต์มาคิดว่าคงไม่มีอะไร เพราะมีคนขับเพียงคนเดียว แต่ผมเองก็ไม่ประมาทยังคงดูรถคันนั้นอย่างไม่ละสายตา” ลุงสิทธิ์ ลำดับภาพให้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น

แล้วสิ่งที่เขาไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อรถจักรยานยนต์คันนั้นเคลื่อนเข้ามาใกล้ ลุงสิทธิ์ ได้เห็นชายอีกคน โผล่มาจากข้างหลังของคนขับ พร้อมกับชักอาวุธปืนออกมา จนรถเข้ามาใกล้ประมาณ 2 เมตร คนร้ายได้ยิงปืนใส่เขา 1 นัดเข้าที่หลัง พร้อมกับขับรถจยย.แซงขึ้นมาได้ประมาณเมตรกว่าจากนั้นคนร้ายก็ระดมก็ยิงใส่เขาอีก 3 นัด กระสุนถูกที่คอและหน้าอก

“เมื่อผมตั้งสติได้จึงชักปืนพกของตัวเอง ที่ซื้อมากว่า 13 ปี และไม่เคยใช้เลยแม้แต่ครั้งเดียว ออกมาเพื่อยิงต่อสู้ ขณะที่กำลังขึ้นลูกเลื่อนปืน รถของผมเสียหลัก ไหลตกลงข้างทาง แต่ก็ยังทรงตัวอยู่ได้ ยิงใส่คนร้ายไป 2 นัด กระสุนเสียไป 1 นัด เมื่อคนร้ายเห็นผมยิงต่อสู้จึงขับรถจยย.หนีไป”

ลุงสิทธิ์ เล่าต่ออีกว่า ขณะที่มองเห็นบาดแผลที่ถูกยิงบอกตรงๆเลยในเวลานั้นทำอะไรไม่ถูกเลือดไหลออกมามาก จนน่ากลัวเขานึกในใจว่าตัวเองต้องตายแน่ๆ เพราะตำรวจที่เคยถูกยิงบนถนนเส้นนี้ โดนยิงแค่สองนัดยังตายเลย แล้วตัวเขาเองโดนยิงถึง 4 นัดจะรอดได้อย่างไร

“นาทีนั้นผมบอกตัวเองในใจว่า ถ้าจะต้องตายก็อย่าตายแบบทรมานนาทีนั้นจึงตัดสินใจที่จะยิงตัวตาย เพื่อให้หลุดพ้นจากความทรมานแต่เหมือนความตายยังไม่ต้องการตัวผม เมื่อเหนี่ยวไกปืนจึงลูกว่ากระสุนปืนที่มีอยู่ 3 นัดได้ยิงสู้กับคนร้ายหมดไปแล้ว”

Administrator Thu Mar 19, 2009 4:36 pm

เราต้องอยู่เพื่อทดแทนคุณแผ่นดิน ตายเพื่อแผ่นดินเกิด M4

เจอสถานการณ์เช่นนี้เข้า ลุงสิทธิ์เล่าว่าทำให้เขาทำอะไรไม่ถูก สิ่งที่คิดและทำได้แค่ใช้นิ้วของมือทั้งสองข้างที่มีอุดลงไปในบาดแผลที่ถูกยิง เพื่อไม่ให้เลือดไหลมากไปกว่านี้ พร้อมกับร้องตะโกนให้คนช่วย เพราะระแวกที่ถูกยิงห่างจากสวนเขาประมาณ 200 เมตร มีสวนของพี่น้องไทยมลายูในพท.ที่มีความรักผูกพันธ์กันมาอย่างยาวนานได้ออกมาให้ความช่วยเหลือนำไปส่งโรงพยาบาล

ลุงสิทธิ์รักษาตัวอยู่ที่ตัวอยู่ที่โรงพยาบาลยะลาอยู่ 15 วัน จึงได้ย้ายไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลสงขลานครินทร์ อ.หาดใหญ่ เพราะสะดวก ใกล้ลูกๆ จะมาได้มาดูแลสะดวก รักษาตัวอยู่ร่วมเดือน จนหายดี จึงได้กลับมายังยะลา และเมื่อร่างกายเริ่มแข็งแรง ลุงสิทธิ์ได้กลับเข้ามาทำสวนตามปกติ ชาวบ้านมุสลิมในพื้นที่ที่ดีๆกับเขาหลายคนมาเตือนให้ระวัง เหตุที่ลุงสิทธิ์ ถูกชาวบ้านเตือนบ่อยๆให้ระวัง น่ามีสาเหตุมาจากการที่เขาถูกยิงแล้ว ยังกล้ากลับมาทำสวนอีก และมีชีวิตอยู่แบบเดิมไม่คิดหนีไปไหน

ลุงสิทธิ์ กล่าวว่า วันแรกที่กลับมาถึงยะลาผมรีบเข้าไปยังสวนของตนเองเลยไม่ฟังแม้เสียงคัดค้านจากภรรยา ผมผ่านร้านน้ำชาเพื่อนชาวมุสลิมที่รู้จักกันทักทาย ขอดูบาดแผลที่ถูกยิง พร้อมกับเตือนผมเมื่อรู้ว่าผมจะเข้าไปที่สวน ว่าอันตรายอย่าเข้าไปเลย ผมไม่ฟังและไม่สนใจคำเตือนมุ่งหน้าเข้าไปดูสวนของตนเองด้วยความเป็นห่วง

“ชาวบ้านมาบอกว่า คนร้ายจะมายิงคนไทยพุทธในพื้นที่ให้ได้ 3 คน ผมก็พูดออกไปว่ามายิงผมไปเลย 1 คน อีก 2 คนที่เหลือไปหาเอาเอง ผมพร้อมจะสู้ไม่หนี ทั้งยังพูดท้าทายไปอีกว่า หากจะมายิงให้รีบๆมายิงเร็วๆเลยนะช้าไปเดี๋ยวผมจะแก่ตายเสียก่อน ผมพูดจริงทำจริง ทำให้ชาวบ้านหลายคนเป็นห่วงว่าผมต้องตกเป็นเป้า” ลุงสิทธิ์เล่าอย่างไม่สะทกสะท้านกับเหตุร้ายในพท.

จากการเป็นคนที่พูดจริงทำจริง ลุงสิทธิ์ยังถูกเชื้อเชิญไปร่วมตามเวทีต่างๆอย่างการประท้วงที่หน้าศาลากลางจังหวัดยะลา กรณีนักศึกษาราชภัฎยะลาถูกยิงแล้วเผา เขาถูกเชิญไปในฐานะเหยื่อของกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบ ที่แม้ถูกยิงจนบาดเจ็บแต่ใจพร้อมต่อสู้ ไม่ย้ายหนีไปไหน และยังถูกเชิญไปเป็นวิทยากรบรรยายอีกหลายงาน จนเป็นที่รู้จักกันของคนทั่วไปในฐานะของคนใจสู้

“เคยไปเป็นวิทยากรบรรยายให้ตำรวจที่เพิ่งจบใหม่ที่ลงมาบรรจุทำงานในพื้นที่ ผมพูดกับเขาว่า ลูกๆไม่ต้องกลัวนะ เรามาทำงานเพื่อในหลวง เราต้องยอมตายได้ อย่างไรเสียคนเราต้องตายอยู่แล้วสักวัน แต่ถ้าตายเพื่อปกป้องผืนแผ่นดิน มันเป็นเกียรติศักดิ์ศรี และเป็นหน้าที่ของลูกผู้ชาย ที่ต้องทดแทนแผ่นดินเกิด”

เหตุที่ลุงสิทธิ์ถูกเชื้อเชิญไปบรรยายในที่ต่างๆ เพราะหลายคนมองเห็นถึงความเป้นนักสู้ แม้จะถูกยิงมาแล้วก็ยังไม่หนีไปไหน ยังยืนหยัดต่อสู้ไม่เกรงกลัว หลายคนเลยให้ความนับถือ เชื่อถือ จนลุงสิทธิ์เป็นเหมือนสัญลักษณ์ของคนใจสู้ ที่น่ายกย่องคนหนึ่ง

ลุงสิทธิ์ จะหยิบยกพระราชเสาวณีย์ในสมเด็จพระบรมราชินีนารถ มาพูดทุกครั้งที่มีโอกาสได้ไปเป็นวิทยากร ว่า “เราต้องอยู่เพื่อทดแทนคุณแผ่นดิน ตายเพื่อแผ่นดิน” พร้อมทั้งยกตัวอย่าง ชาวบ้านบางระจัน ที่ยอมสู้ไม่ทิ้งหมู่บ้านแม้ตัวเองจะต้องตาย บางระจันเป็นเพียงหมู่บ้านเล็ก แล้วพวกเราละคนสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ต่อสู้และยอมตายกันอีกสัก 4 – 5 พันคนเพื่อรักษาผืนแผ่นดินของสามจังหวัดไม่ได้หรือ เป็นประโยคที่จะพูดทุกครั้งที่บรรยาย”

สถานการณ์ความไม่สงบที่เกิดขึ้นทุกวันนี้ ในสายตาของลุงสิทธิ์ มองว่ามันมีโอกาสที่จะสงบลงได้ ถ้าทุกคนร่วมใจช่วยเหลือกัน ทางราชการทหารตำรวจก็ปราบปรามกันอย่างจริงจังอย่างทุกวันนี้ หลังถูกยิงมีคนมาแจ้งเบาะแสกับลุงสิทธิ์เยอะมาก แม้แต่คนมุสลิมที่ทำมาหากินพวกเขาทนไม่ไหว ที่ทำมาหากินไม่ได้ ต้องเลี้ยงลูกตั้ง 8 – 9 คน พวกเขารู้สึกว่า ถ้ายังเป็นอย่างนี้ต่อไป เขาจะอยู่เฉยไม่ได้ ต้องทำอะไรเพื่อให้ทุกสถานการณ์มันดีขึ้น จึงให้ความร่วมมือแจ้งเบาะแสจนเจ้าหน้าที่สามารถจับกุมคนร้ายได้มากขึ้นอย่างที่เป็นข่าว

“คนที่นี่ไม่ว่าพุทธหรือมุสลิมส่วนใหญ่ก็เป็นคนดีทำมาหากินทั้งนั้นคนชั่วมันมีอยู่เพียงแค่ไม่กี่คนหรอก”

ลุงสิทธิ์ กล่าวอีกว่า เราอยู่ในสามจังหวัดต้องรักสามจังหวัดให้มาก หากเรากลัวก็เข้าทางคนร้าย บางครั้งที่เขาทำแค่ต้องการขู่ เราก็กลัวแล้วทิ้งบ้านทิ้งสวนกันไปหมด เราไม่ควรหนีเลย เราไปอยู่ที่อื่นก็ตายเหมือนกันแล้วเราจะหนีกันไปทำไม ถ้าเราตายที่สามจังหวัด เพื่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เพื่อสมเด็จพระบรมราชินีนารถ เพื่อแผ่นดินเกิดของเราถือว่าเป็นเกียรติต่อตัวเองอย่างสูงมาก

“อยากให้นึกถึงนายจันทร์หนวดเขี้ยว เขาตายเพื่อรักษาหมู่บ้านบางระจัน
ที่เป็นเพียงหมู่บ้านเล็กๆ เขายังได้รับเกียรติเป็นที่เล่าขานกันมาจนถึงทุกวันนี้
แต่พวกเราสู้ตายเพื่อรักษาสามจังหวัด แสดงว่าเรามีเกียรติและยิ่งใหญ่กว่านายจันทร์เสียอีก”

Administrator Thu Mar 19, 2009 4:37 pm

เราต้องอยู่เพื่อทดแทนคุณแผ่นดิน ตายเพื่อแผ่นดินเกิด M5

นอกเหนือจากบทบาทของคนใจสู้ ไม่ทิ้งถิ่นฐานที่ทำมาหากินอยู่ในสามจังหวัดอย่างไม่เกรงกลัวสถานการณ์ความไม่สงบแล้วชีวิติลุงสิทธิ์ยังมีอีกบทบาทที่โดดเด่นไม่แพ้กันคือการเป็นเกษตรกรดีเด่น ตั้งแต่เขายังทำงานอยู่การไฟฟ้าสวนภูมิภาค ใช้เวลาว่างเพียงวันหยุดมาทำไร่ทำสวน จนได้รับรางวัลเกษตรกรดีเด่นระดับจังหวัดหลายครั้งติดต่อกันจนออกจากงานประจำมาเป็นเกษตรกรเต็มตัว

“ปีที่ผ่านมาผมได้รับเลือกเป็นเกษตรกรดีเด่นระดับจังหวัดสาขาไร่นาสวนผสมล่าสุดปีนี้ก็ได้รางวัลเกษตรกรดีเด่นสาขาประมง ผลลองกองที่ออกดอกออกผลในสวนของผม ส่งประกวดในงานเทศกาลผลไม้ ก็ได้ที่ 2”เกษตรกรดีเด่นจากรางวัลที่การันตี บวกกับความใจสู้ที่เขามีจนทางเจ้าหน้าที่หน่วยงานในโครงการพระราชดำริ ในสมเด็จพระบรมราชินีนารถได้ให้ไปร่วมทำงานอยู่ในโครงการ ที่จังหวัดนราธิวาส ซึ่งทุก 1 เดือนจะไปช่วยงาน 3 ครั้ง

ชีวิตครอบครัวของลุงสิทธิ์ ก็ไม่แตกต่างจากครอบครัวอื่นๆในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนใต้ที่คนในครอบครัวย่อมจะเป็นห่วงในการดำเนินชีวิต ยิ่งเขาเป็นบุคคลที่ประกาศตัวขอสู้ตาย ไม่เกรงกลัวต่อความไม่สงบที่เกิดขึ้น ทั้งแผ่นโปสเตอร์ที่ติดตามที่ต่างๆ ที่ต้องการเชิญชวนให้ชาวบ้านสู้ไม่ทิ้งถิ่นฐานบ้านเกิดยิ่งทำให้คนในครอบครัวเป็นห่วงมาก

“ภรรยาผมพูดอยู่เสมอว่า ตราบใดที่ยังอยู่ที่นี้ เขาก็ยังไม่มีความสุขอยู่แบบนี้มีโอกาสตายได้ทุกวินาที”

ลุงสิทธิ์ กล่าวกับภรรยาและลูกๆเสมอว่า “อยู่ที่ไหนเราก็มีโอกาสตายได้ทุกที่แต่การตายที่เราทุกคนมีโอกาสตายได้ครั้งหนึ่งมันเป็นประโยชน์ต่อผืนแผ่นดินที่เราอาศัยอยู่หรือไม่ มันแตกต่างกันเมื่อพ่อออกมาพูดให้คนอื่นสู้เหมือนพ่อ ตัวพ่อเองจะถอยได้อย่างไรเรื่องถูกถูกลอบยิงต้องไปสะท้อนให้คนเห็น ไม่ใช่พูดให้คนอื่นสู้แต่พ่อถอยแล้วใครจะเชื่อพ่อ”

เรื่องราวชีวิตของ “ลุงสิทธิ์เคราขาว” คนที่มีจิตใจที่เข้มแข็งเด็ดเดี่ยว ที่ยืนหยัดต่อสู้ในผืนแผ่นดินทำกินของตน และพร้อมเสียสละชีวิตทุกเมื่อเพื่อแผ่นดินเกิด เป็นอีกตัวอย่างที่อาจช่วยเติมเต็มกำลังใจให้กันและกันต่อผู้คนต่างศาสนิกในพท.ที่ต่างก็ประสบเคราะห์กรรมเดียวกันจากเหตุความไม่สงบในพท. จากกลุ่มคนร้ายที่มุงสร้างความหวาดระแวงแตกแยกระหว่างพี่น้องไทยพุทธและไทยมลายู ที่ครั้งหนึ่งเคยอยู่กันด้วยความรักความผูกพันและมีความเอื้ออาทรต่อกัน